Groninger Kustvaart

Het monsteren op de (niet zo christelijke) kustvaart was een herademing en vrijgevochten in vergelijking met de marine, waar je voor elke betrapte ''schelmenstreek'' voor de groene tafel stond, en dan minstens enige dagen licht arrest opliep. Je mocht b.v niet eens een binnenhelm hete snert over de harsens van een vervelend en zeer arrogant officiertje kieperen, die zonodig om zeven uur s'morgens een kop snert in zijn kooi wenste en daarmee de o.o v.d. wacht lastig viel op maandagmorgen. Deze snert werd zondagsavonds meestal op een laag pitje gezet.. De colega werd gewipt , en van zijn strepen ontdaan, voor het hele squadron, een zielige vertoning. Men heeft nooit geweten wie de deur openhield van dat hutje.

Mv AMSTELBORG

Ik begon als ''Twee''de roepnaan voor 2^e machinist, onder leiding van de ''Meester'' een aardige man compleet met alpino petje en batledress hèt uniform schijnbaar, heb het tenminste veel zien dragen. De meeste reisjes was zout naar Zweden, dan hout laden in Finland voor Holland en Belgie meestal. Het schip werd als een blokkendoos plank voor plank geladen, ook de deklast en werd een gaatje opengelaten, om bij de brandstof= en drinkwateraansluitingen te kunnen komen, om te bunkeren. In Oulu in de finse golf (golf of bothnia) werd veelal geladen door het vrouwvolk 'störe flika's''. die dames, en je moest ze te vriend(in) houden, anders kon het gebeuren dat je in je blote reet het ruim uit moest vluchten, wat enige stuurlieden is overkomen. Een van deze stuadores kreeg een splinter in haar kuit, niet te klein en bloedde als een rund. Onze stuurman heeft haar kuit verbonden en na enige cognacjes ging ze weer gewoon aan het werk.Aardige mensen, maar ''Heavy on fuel'',Liet die bootwerkers niet los in je badroom,ze zopen in èèn teug je flesje after shave leeg. Ook verdween de fles spiritus uit het stuurhuis, waarmee de ramen schoongemaakt werden. Mochten in Helsinki niet de wal op,. totdat het moedercompas terug gevonden was van een coaster voor ons liggend..Dit was vervreemd van het monkey eiland, maar later op de middag terug gevonden onder een houten loods, uiteraard zonder vloeistof ,òòk lekker! Deze Finnen stonden toendertijd op ransoen ,de regering verstrekte bonnen en ze mochten hooguit 1 fles per week kopen.Vooral in de midzomer feesten was de vraag groot naar alcoholische versnaperingen, en werden hoge bedragen geboden voor ons flesje vieux, verstrekt door het Gezag. Nabij Vaasa werden de meester en ik uitgenodigd door de oude machinist van de houtzagerij, voor het nemen van een originele sauna, dus gewapend met een doosje bier en een flaske sprite ons gemeld op een zaterdag middag. Een geweldige ervaring! In het houten hokje achter zijn huis stond een stalen mand met ronde keien op een vuurtje, daar moest je met een grote pollepel water op gooien, na een tijdje in dat stoom bad gezeten te hebben, lekker hoog, elkaar afgetuigd met een bundeltje twijgen en afgespoeld met ijskoud water, zweefde ik dat hok uit, tenminste zo licht voelde ik me.

In zijn huis een biertje gedronken, en zijn oude moedertje ik denk wel 90 jaren, luste ook wel een pilsje maar wèl warm maken in een pannetje, Daarna nog koffie, èèrst een klontje suiker in het bekkie, en dan de koffie drinken, Lands wijs....lands eer!.

Na 5 mnd ging ik met een weekje verlof, want ik moest even invallen als 2^e op het M,S Batavier..Wagenborg verzorgde dikwijls de personeels vraag voor eigenaars van bevriende kusters.

Marinus Hoogedoorn