ZIEKENBEZOEK
We gaan op ziekenbezoek, één van de bemanningsleden ligt met een scheurtje in zijn schouderblad in het ziekenhuis.
Van een barkruk gevallen in de pub en een beetje ongelukkig terecht gekomen.
Heel de reis had hij al lopen brallen dat hij hield van pijn lijden, daar werd je flink van zei hij steeds, SM dat was het.
Volgens ons moest hij daar dus wel liggen genieten.
Met een man of vier gaan we op pad, eerst even naar de pub voor een biertje, dat praat makkelijker, en dan naar het ziekenhuis.
Daar zien we een zielig hoopje in een bed liggen dat vreselijk veel medelijden met zichzelf heeft en klagend verteld hoeveel pijn hij te verduren heeft.
Ieder van ons geeft hem een schouderklopje, je houd van pijn of niet, en hij gilt heel het ziekenhuis bij elkaar.
Een verpleegster komt aangerend en vraagt ons een beetje rustig te blijven er liggen namelijk ook echte zieken hier.
We moeten onze vriend maar meenemen naar de hal beneden daar kunnen we rustig praten en zijn niemand tot last.
In een veel te ruime ziekenhuis pyjama sukkelt hij met ons mee naar beneden en vraagt huilerig toch een beetje voorzichtig met hem te zijn, het doet heel erg pijn.
We blijven met hem dollen en trekken nog al wat aandacht van andere bezoekers, telkens doen we net alsof we hem weer een schouderklopje willen geven en het lijkt wel een balletdanser als hij ons probeert te ontwijken.
Plotseling ziet één van ons dat er geen elastiek in de pyjamabroek zit maar dat hij met een koortje is vastgeknoopt.
Heimelijk waarschuwt hij de rest van ons en als één man duiken we naar hem toe en wordt het touwtje los gerukt.
Tot onze grote vreugde draagt hij niets onder zijn pyjama en staat daar midden in de hal in zijn blote kont.
Als hij met de broek op zijn enkels probeert weg te schuifelen knalt hij met zijn schouder tegen een deurpost, opnieuw gilt hij als een speenvarken en komen verpleegsters aanrennen.
Wij worden verzocht het ziekenhuis te verlaten en niet meer op bezoek te komen.
De "Nedlloyd Leuve" toen zij nog "Leuvelloyd" heette.