TEMA

Het was een van de vele reizen met het koelschip "Spitsbergen" (ZHSM), in timecharter van Delmonte, werden we voornamelijk ingezet in de bananenvaart tussen Turbo en Tampa.

Dit was echter even een ander reisje. Leeg van Tampa naar Tema (Ghana) om tonijn te laden voor Mayaguez (Puerto Rico). Velen onder ons zullen Mayaguez kennen als de tonijnen haven. De reis naar Ghana verliep lekker vlot, mooi weer een gemiddelde van 15 mijl dus dat schiet lekker op..Voor aankomst Tema hadden we gewaarschuwd als we waren ongeveer alles wat los zat van dek gehaald en elders opgeslagen waar het min of meer achter slot en grendel lag.

De loods, een goedlachse in smetteloos wit gestoken neger, waarschuwde ons met de veelbelovende woorden "keep extra watch day and night, because you never know". Geweten hebben we het wel. Het welkomst comité bestaande uit Douane, Emigration, Havenmeester, Dokter+Ass, Politie, Agent, Verscheper kwam al direkt met een boodschappenlijst. Whisky, Sigaretten, Koffie, Suiker en jawel onze laatste twee Hollandse kazen, de toon was gezet.

Besloten werd om 's nachts wacht door te lopen in verband met eventuele diefstal. Dezelfde avond werd alles wat op slot kon ook afgesloten. Gezien de berichten en waarschuwingen van de laatste tijd ging er geen mens de wal op. 's Nachts om een uur of drie kwam de matroos van de wacht mijn hut binnenstormen, er werd links en rechts geroofd. Als hij op het voorschip was waren ze op het achterschip bezig en omgekeerd, de verplichte wachtsman een lokaal piepeltje , hoorde niets en was stekeblind. De schade een opengebroken zegelkast, een draagbare radio van de brug met wat seinvlaggen, wat verf uit het kabelgat.

Dezelfde ochtend toog ik tegen beter weten in de wal op om een en ander aan te geven. De Politie verzekerde mij dat de dader(s) zeker gepakt zouden worden, "don t you worry", de spullen zullen boven water komen. 's Middags kwam ook de douane even poolshoogte nemen en Mister Custom begon met een brede smile, waardoor zijn smetteloos witte tanden goed uitkwamen, met een forse boete en nog wat extra sigaretten, want het zegel was verbroken. Dat dit door diefstal c.q. inbraak was gebeurd maakte absoluut geen indruk op hem. Het dient geen betoog dat hoewel eerder gewoonte als uitzondering in dit soort havens, het bloed al aardig begon te koken. De ellende was echter nog niet voorbij. 's avonds kwam de Chief van de Politie voorrijden een broer van Idi Amin. het was opgelost, de dader was gevonden of Mr. Captain en Chief, maar even mee wilden gaan. Zo gezegd zo gedaan, achter in de jeep naar het Politie bureau.

In een kale, grof gestuukte ruimte stond 1 tafel en 1 stoel, hierachter schoof Idi Amin, voorgeleid werd een zowat naakte vermoedelijke dader. De man werd gevraagd of hij een en ander gestolen had, "Nee", hierop kreeg hij een hengst voor zijn kop, dat het bloed uit zijn linker oor spoot. De volgende vragen werden allemaal met "Nee" beantwoordt, wat iedere gevolgd werd met een dreun, schop, dan wel slag met een eind hout. Onze magen draaiden zich om. De goede man werd afgevoerd buiten het gebouwtje klonk een zweepachtige klap en een schreeuw. Idi lachte eens breed en verzekerde ons dat hij wel zou bekennen, onze spullen zouden we zeker terug zien. Terug aan boord waren we toe aan een flinke neut, de wacht voor de nacht werd verdubbeld. Gelukkig zouden we de volgende dag vertrekken, weg uit dit godvergeten oord.

Zo geschiede, de volgende dag vertrek 19.00, heel snel weg wezen, draadje over de kop, rond gaan en slaags, een nette groet (3 maal), toen kwam onze Politie Chief aan stuiven in zijn Jeep met chauffeur. Breed smilend stond hij op de kade te zwaaien met mijn draagbare radio, als er op dat moment een machinepistool op de brug had gestaan dan had hij de volle laag gehad.

Buitengaats, voor de zekerheid alles nog even na lopen i.v.m. verstekelingen, gelukkig werd ons dat bespaard, als er wel een verstekeling gevonden zou zijn, zou gezien de stemming die er aan boord heerste er een grote kans geweest zijn dat hij terug had moeten zwemmen. Dit was TEMA anno 1972, zou het nu beter zijn????

Het feit dat dit een keer gebeurd is uit deze haven, is hoewel niet goed, wat mij aangaat te begrijpen.

Huug Pieterse (Spitsbergen als Coolhaven)