REIS 41

Alles leek er op dat deze reis met de Ubbergen net zo zou verlopen als de 40 voorgaande, leeg van Amsterdam naar Klaipeda en terug met 202 paarden hoofdzakelijk voor de slacht. Vertrek vrijdag om 19.00 even wachten voor de Hembrug en dan doorsjouwen naar de sluizen. Als alles goed liep zouden we vlak voor de Kerst terug zijn in Amsterdam en ons was toegezegd door de Charteraar dat we de Kerst naar huis konden.

Dat liep wat anders 20.00 met mijn pendek half op mijn knieën om de kooi in te schieten, komen we met een rotklap en wat slingers stil te liggen. Met diezelfde pendek half op mijn knieën vlieg ik mijn hut uit om te kijken wat er loos is. Ik hoor wat schreeuwen en zie een klein sleepbootje aan bakboord bij ons achterschip. Als de donder een broek etc aan. De Ouwe en Loods over de rooie en ik met enkele matrozen naar voren. De neus staat open als een wijd opengesperde haaienbek net boven de waterlijn er drijft een onverlichte zandbak stilletjes aan bakboord naast onze gehavende neus, het sleepbootje draait doelloos rondjes. Na wat heen en weer geschreeuw blijkt er niemand vermist overboord of gewond. Waterpolitie was snel ter plekke. Na enige formaliteiten werd voorzichtig doorgevaren naar IJmuiden, waar de hele reut van kantoor etc etc aan boord kwam Wij zagen onze kerst al vervliegen of misschien zou de reparatie lang genoeg duren om alsnog thuis te zijn. Een ijdele hoop dus bij de A.D.M. werd er even drie dagen en nachten flink aan getrokken en de hap was weer FERTIG, wegwezen en lekker in het Kieler Kanaal met de kerst dat was heel fijn keek je zo op de goed gevulde borden van de langs de wal wonende Oosterburen krijg je echt een kik van. Maar goed dat hoort ook bij ons beroep. Echter de ellende was nog niet voorbij. In Klaipeda waren de papieren niet klaar en moesten we een paar dagen tot na Oud en Nieuw wachten, de verwarming verrot buiten minus 10 in je hut rond 0. Dus moesten wij de wal op Hotel Klaipeda flink wat wodka wordt je warm van en dan als een speer naar boord je kooi in.

Uiteindelijk werd er 3 januari geladen en was die dag ook de verwarming weer in gebruik, men had even een onderdeeltje zelf gemaakt aan de wal aldaar. Kosten??? Heelveel!!!!

De terugreis met paarden nam normaliter twee en een halve dag in beslag. Ook dat ging wat anders.

Slecht weer van het type windkracht heelveel en daar konden de paarden niet tegen een paaltje en er lagen 50 paarden op een hoop. Schuilen achter Bornholm, wachten in Cuxhaven, hooi op dus de beesten hadden niet meer te vreten, water op dus ook niets te drinken. Bijvullen in Cuxhaven. Borkum binnenlopen omdat het weer wederom te slecht werd om door te gaan. Uiteindelijk in Harlingen aangekomen na samenspraak met de paardenboer en daar het zootje gelost. Geen kerst thuis dus ook geen oud en nieuw. Balorig waren we wel in Harlingen. ''s avonds na lossen werd het weer zo slecht dat alle lichten in Harlingen uitvielen op dat moment zaten we met nagenoeg de gehele bemanning bij de Chinees en hadden alle Fujongs en Pangans en de nodige biertjes waren net naar binnen op dat moment. Heel snel en stil zijn wij naar buiten geslopen en zagen nog net de chinees met een kaars naar onze ex tafel komen de goede man zal zeker enkele hardvochtige Chinese vloeken geuit hebben . Denk niet dat we beesten waren (of wel) maar we hebben het de volgende ochtend wel recht getrokken.

Zo duurde een reis van normaliter een week deze keer drie weken, dat vergeet je niet snel.

Huug Pieterse