Lagos-Apappa
beste jos, aan je
verzoek om je nieuwsgierigheid wat daar boven in die hut zich allemaal
afspeelde te bevredigen zal ik proberen te voldoen.
allereerst moet ik kwijt dat toen ik voor het eerst als reisleider ging
varen dat dit ook mijn eerste bestemmingen waren en dat eigenlijk niet een
goede start was te noemen van de idealen waarmee je was begonnen te varen.
vaak heb ik in West-Afrika dan ook de stuurlieden benijd om hun toch wel
zorgeloos bestaan.
in de beginjaren 70 toen we voor het eerst in Nigeria kwamen lagen we
meestal te lossen in de comandore-pool, gelijk bij binnenkomst de
bakboordzijde van de rivier, ten anker lossen in barges, of wat verderop
tegenover apappa op de palen Marinepool 7, ter hoogte van de jachthaven
eveneens in barges.
in die tijd verliep de inklaring in vergelijking met de latere periodes
langszij apappa2 nog vrij soepel, buiten een fles of 6 samen met een slof
of 10 werd er niet zoveel gesjaggerd, wel moet hierbij vermeld worden dat
wij maar 75 gulden representatiekosten kregen vergoed en dat elke reis
maar weer aan je er zelf achteraan moest om het overbudget vergoed te
krijgen, dat in vergelijking met andere schepen waar dat helemaal geen
punt was en de inklaring dan ook vanzelf soepeler verliep.
de echte problemen ontstonden eigenlijk toen we voor de kant gingen
lossen, je weet ik kom bij een rederij vandaan waar ze van opschieten
houden en na voor en achter moest er dan ook gelijk gelost worden, ten
anker en op de palen was dat meestal
geen punt, eer de barges langszij waren was het schip meestal al
ingeklaard en het zgn.''permission to breack bulk'' afgegeven zodat er
gelijk met de lossing kon worden begonnen.
tegen de kant was dat niet het geval horden negers storten zich op die
boot en de stuurman trok zoals hij gewend was de luiken open wat dus bij
mij boven gelijk een hoop trammelant in de tent teweeg bracht waarvoor er
weer een beste graai in de zegelkast werd gedaan om dit ''vergrijp''
te compenseren. wat mij het meest stoorde in deze gang van zaken was nadat
je door een paar reizen erop gevaren te hebben dacht dat je wijzer was
geworden er toch weer altijd eentje kwam die weer wat nieuws had, bijv.bij
de zgn. ''boarding party'' zat dus een ploegje douane, immigratie en
agriculture een health mannetje met zijn compagnon plus gasten die je
koel/vries cel en droge stores kwamen controleren, die gasten moesten
allemaal lijsten hebben van alles en nog wat, hele inventarislijsten
dek/mk, stuurmanskasten/verfhok, reserveonderdelen
zowel van dek als mk, je kon het zo gek niet opnoemen of ze vroegen
daarom, je begrijpt wel dat daar iedereen aan boord druk mee bezig was
voor een dag of wat, lagen die stapeltjes keurig op de salontafel voor
inklaring klaar, voor elke afdeling gesorteerd, komen die knakkers je hut
binnen en gooien en trekken de hele buts door mekaar met als gevolg dat je
dan weer een boete krijgt omdat 1 van die afdelingen een formulier niet
heeft ontvangen terwijl je zeker wist dat hij wel degelijk op de stapel
lag. ze doen het er gewoon om. het gevolg is dat je gedwongen werd om bij
het inklaren 2 man erbij te nemen om dit soort praktijken te voorkomen, en
dat was geen luxe, heb wel eens 30 man tegelijk in mijn hut gehad tijdens
zo'n inklaring.
na het inklaren dacht je dan weleens nou dat hebben we weer gehad,
everything back to normal, maar niets is minder waar daarna loopt het
storm met wat jij noemde die ozo belangrijke figuren, de hele dag dat
gebiets aan je kop of je kan weer naar beneden rennen om die kok te
ontzetten daar ze dreigen de man zijn proviand te confisceren omdat die
gasten niet aan hun verstand te krijgen is dat een productie datum iets
anders is als een houdbaarheidsdatum, en dat het een wat eerder is als het
ander.
maar wat mij de laatste keer op apappa overkwam spande de kroon.
's morgens rond een uur of 10 waren we gemeerd, zoals gewoonlijk de hele
poespas stond al klaar, rond 12uur was dat geregeld moesten ze eerst nog
even lunchen aan boord nou dat werd ook geregeld, zelf had om half 2
gegeten en ik dacht nog even een nopje te gaan doen daar er 's avonds weer
gevaren moest worden. ik was nog niet boven of zonder te kloppen of enig
ander seintje van hierbenik, komen er 3 van die hele grote negerinnen mijn
hut in, vielen als het ware uit de lucht in mijn nieuwe salonstoelen
lieten daar ook nog even een paar dikke winden in en eisten van mij dat ik
ze de stores liet zien. dat kan niet dames zei ik nog agricultere is al
geweest en alles is verzegeld, neen dat kon niet want zij waren van een
speciale afdeling, gezien de grote tassen die ze bij zich hadden had ik
daar zeer mijn bedenkingen over, en vroeg ze daarom maar te vertrekken.
maar daar hadden ze geen trek in om met lege tassen te moeten vertrekken
en bleven dus zitten. nou ben ik zelf geen kleintje maar om 3 van die
kalven van 200kilo each te moeten versjouwen had ik ook weinig trek in.
dus de agent er maar bij gehaald, na een hoop geouwehoer en nog een paar
scheten in mijn stoel heb ik gedreigd ze om te brengen als ze niet
opsodemieterde waarna de agent met een hand vol naira's de boel suste en
ze verdwenen, naar mijn excuses konden ze fluiten.
kort daarna hoorde ik schoten op de kade, bezorgd dat daar mensen van mij
bij betrokken waren deed mij naar boven lopen, daar bleken 3man (nigerianen)
standrechtelijk te zijn geëxecuteerd, wegens diefstal.dit deed voor mij
de deur dicht, never meer richting lagos.
dit alles is nog niet zolang geleden daarom hoop ik voor christien dat
haar aktie vruchten afdraagt, ik heb daar mijn twijfels over.
met een vriendelijke groet.
maarten__