Flusometers
Bij
de stores die we aan boord kregen zat een nieuw type flusometers, een kraan voor
het
Amerikaans
zo te zien en ze zagen er prachtig uit, alleen de maten klopten van geen kant.
Om
ze te monteren moesten er leidingen aangepast worden, andere koppelingen en ga
zo maar door, mijn voorstel was om ze terug te geven en de originele te laten
leveren.
Daar
wilde de HWTK niets van weten, als eerste moest ik zo’n nieuw exemplaar
De
HWTK kwam haast nooit beneden en liet alles over aan de 2e WTK en dat
werkte prima.
Nu
kwam die hoofdstoker echter vaak naar beneden om te klagen dat hij nog steeds
geen nieuwe flusometer had maar ik bleef de boel afhouden omdat ik niet veel zin
had
Tot
de tweede me dringend vroeg om er nu toch eens werk van te maken dan bleef die
kerel tenminste weg uit zijn vetput, als hij eenmaal beneden was bemoeide hij
zich gelijk ook met het hele bedrijf.
Na
zelf wat wartels en snijringen gedraaid te hebben lukte het om dat rotding te
plaatsen.
Ik
dacht van het gezanik af te zijn maar dat kon ik wel vergeten.
Onze
chief had na een toilet bezoek ontdekt dat er een druppeltje aan z’n leiding
hing en kwam zich luidkeels beklagen.
Toen
ik zei gewoon afkloppen chief werd hij laaiend en eiste op hoge toon dat het
euvel onmiddellijk verholpen werd.
Een
leeg blikje gehaald in de kombuis en onder de flusometer gehangen.
Aan
het schema vaste onderhoudwerkzaamheden werd een nieuw item toegevoegd:
Eenmaal
per jaar blikje in toilet HWTK legen.
Toen
hij dat zag kwam er stoom uit z’n oren maar daarna werd het weer rustig in de
MK.
Terug in Rotterdam werd de Lelykerk verkocht naar Griekenland.
