DE BLUNDER

Ik had 5 jaar een kajuitzeiljachtje, maar als ik voor langere tijd aan boord bleef met mijn vriendin, bleek het toch te krap te zijn.

Ik stootte 20 keer per dag mijn kop en kon ook niet rechtop zitten.

De punt was wel romantisch; pasten we samen net in.

Twee kontjes hoog.

Maar een advertentie in de vaarkrant van de Telegraaf veranderde mijn leven rigoureus.

Een Westlander te ruil voor een kajuitzeiljacht.

80 pk- 10 meter- overal stahoogte.

Wel wat anders dan dat kleine pokkebootje.

De eigenaar van die westlander was heel enthousiast over mijn bootje.

Mijn vriendin vond die westlander prachtig, vooral die ruimte.

Met echte scheepskooien voorin.

Een proefvaart gemaakt, toen er toevallig geen wind stond.

En de ruil was geschied.

De vorige eigenaar heeft hem zelfs nog naar Haarlem gebracht,

Naar de jachthaven.

Daar lag tie dan.

Ik kon wel met een klein bootje varen, maar dit was toch andere koek.

Er bleek water onderin de boot te zitten.

De motor bleek, nadat experts hem hadden horen lopen geheel bijgesteld te moeten worden.

Het bleek geen Westlander te zijn, maar een opgebouwde dekschuit.

Mijn vriendin wilde het interieur compleet veranderen.

Na de eerste keer zelf even gevaren te hebben kwam ik niet verder dan de sloot, want hij zwabberde en ging alle kanten uit, behalve de kant die ik op wou.

Is aan te leren.

Dus de boot inwendig geheel verbouwd en de motor laten bijstellen.

Die twee scheepskooien bleken niet zo knus te zijn als die ruime punt op dat kajuitzeiljachtje.

De verzekering deed moeilijk:

Geen gasbun, geen ventilator in het motorcompartiment.

Allemaal geregeld.

De hele zomer lopen klussen aan die boot.

In oktober drooggezet, allerlei experts erbij.

Een kieltje eronder lassen was een goed idee van een neefie van mij, die op de HTS-scheepsbouwschool zat.

Er werd een kieltje onder gelast.

In april in het water.

Proefvaart ‘s avonds op de mooie Nel.

Op de een of andere wijze wilde die boot toch zijn eigen gang gaan.

Vastgelopen op de oever van de mooie Nel.

Teruggesleept naar de jachthaven.

Deed nu dienst als drijvende caravan.

Gelukkig heb ik hem telefonisch om kunnen ruilen met gesloten beurs voor een oude WIBO-2

Kan ik nu weer lekker op een handzaam bootje echt varen.

Met een punt, die twee kontjes hoog is.

Arie van Dam