M.v. Batavier           Krielkip

Ik heb maar een paar maanden op deze oude dame gevaren als aflosser van de tweede machinist, die ziek thuis was geloof ik. De Batavier ( niet te verwarren met rederij Batavier en gelijknamige schepen) was een flinke coaster en een 6 cilinder MAK motor van net voor de oorlog. In de machine kamer werden pompen etc via drijfwielen en riemen aangedreven, maar de hoofdmoter had al interkoeling, tenminste de centrale verwarming kon op zee door het koelwater verwarmd worden, zéér modern voor die tijd denk ik.

De kapitein/eigenaar, de heer Muthert was ook aan het vergrijzen,maar een olijke baas, altijd in voor een geintje. Hij kon beslist niet tot de ''zuinige Groningers'' gerekend worden, integendeel het schip was volgestouwd met proviand, want men had de nieuwe kok verteld dat hij veel meer moest bestellen dan nodig, het enige commentaar was.''mien jong, we moeten niet naar de noordpool''.

De reis was van Rotterdam naar Cork Ierland, en daar tegen de wal liggend werd er door de gezamelijke bemanning gegeten in de flinke messroom met de kapitein aan het hoofd van de lange tafel. Hij sneed en verdeelde de in rotterdam gekochte ronde bruine broden,en de hompen kaas. 

Achter hem op het voorschot was door hem een groot landschap geschilderd, compleet met boerderijtjes en kerkje. Alle nieuwkomers. dus nu de kok en ik werden verzocht op zoek te gaan naar de kip die zich ergens op de schildering van 1 bij 2 meter moest bevinden. Wij zijn daar niet in geslaagd, tot grootvermaak van de ouwe en de anderen. Een klein bruin kippetje bleek zich op te houden op een boomtak ergens in het groen.

Na een geslaagd weekend met vele pints of bitter, hebben we de kapitein blij gemaakt met een traporgeltje, ons geschonken door een kroegbaas, en dus mee gesjouwd aan boord. Op de maandag werd niet gewerkt door de dokkers, en de ouwe zat op luik 2 de pressennings te herstellen, lekker in zijn vetleren jack. Ik was de  accu's aan het bijvullen met gedistileerd water, en daar stapte een waterklerk aan boord, keek rond zag de old man, en vroeg of de kapitein ook aan boord was''i think he's upstairs zei deze, mij een knipoog gevend, en ging door met zeilnaaien.

Na Cork scrap laden in Southampton. De kapitein en ik hingen over het luikhoofd van luik een. Mien jong daar ligt een mooie steeksleutel zei onze kap, en doar nog een. Tegen vijven hadden we een aardige hoop oud ijzer verzameld,  zelfs een brandkast die een plaatsje vond in mijn hut, om dienst te gaan doen als bar. Ik pleurde het meeste oud ijzer in ruim 2 voor de volgende dag, want het schip lag al vol met dat soort gereedschap. Als je een bout of wat anders nodig had en niet voorradig in de machinekamerstore, dan ging je naar de salon van de kapitein,onder de banken snuffelen.

Fijne mensen ....fijne tijden, had best wat langer willen blijven, maar in Bremerhaven moest ik naar huis, in afwachting van het beloofde scheepje als eerste (en enige) machinist. Zocht de kapitein om afscheid te nemen in de vroege morgen, want ging met de trein naar Vlissingen. Vond hem op zijn knieen in de kombuis, blazend voor de AGA kachel met coces gestookt, want mien jong,  die jonge knapen van tegenwoordig kunnen geen mooi vuurtje leggen.  

Marinus Hoogedoorn