Hoofdstuk 15 (Tot Slot)

 

Op deze weg wil ik Jos hartelijk danken voor wat hij heeft gedaan om mijn verhaal, of verhalen
op zijn site te zetten. En ik sta er nog steeds verbaasd van dat hij dat allemaal zo handig heeft
gedaan. Thank you Jos. Dan nog verder mijn dank aan Huug voor het doorsturen van de e-mail,
en Pete voor de foto's van verschillende waarop ik gevaren had in W.O.2.
Misschien zijn er verschillende lezers die zich afvragen, heeft die knaap dat allemaal gedaan? Inderdaad heb ik dat allemaal gedaan, en meegemaakt, maar ik heb het in het kort verteld want anders had het een beetje te veel geworden. Het is een leven vol geweest met avonturen en ik heb zodoende aardig wat bereikt. Kwam zomaar niet en ik heb er hard voor moeten werken. Bovendien heb ik een hoop geluk gehad en ik was zoals ze dat hier zeggen," at the right placeat the right time."M.a.w. ik was op de juiste plaats op de juiste tijd.
Mijn vrouw is altijd een grote steun geweest en vooral toen ik voor stuurman ging leren en later
examen moest doen voor kapitein. S'avonds laat studeren en s'ochtends vroeg op om nog even in
de boeken te kijken. Dan zei ik dat kan ik niet klaren en het is te veel voor mij enz. Maar mijn
vrouw was altijd daar om mij aan te moedigen en dan zei ze je ben nu zover gekomen en je kan het
wel. Bovendien was het geen gemakkelijk leven want ik was vaak een lange tijd van huis. Zeemansvrouwen die dat lezen weten wel wat ik bedoeld. Maar mijn vrouw is grootgebracht in Engeland, in de oorlogstijd en voor haar is het leven ook niet gemakkelijk geweest.

Koopvaardij veteranen kregen na den oorlog het Oorlogs Herinnerings Kruis toegekend maar ze
hadden mij vergeten. Zo in Oktober 1992 kwam het Mobilisatie -Oorlogskruis en werd ook
toegekend aan de koopvaardij veteranen die het Oorlogs Herinnerings Kruis niet ontvangen
hadden na den oorlog. Ik kwam daar ook voor in aanmerking en door bemiddeling van Gerrit
Winterswijk, Secretaris Stichting Koopvaardijpersoneel 1940-1945, die me de nodige papieren
stuurde om in te vullen werd mij die medaille ook toegekend. In 1993 werden wij, Nederlandse Koopvaardij Veteranen, uitgenodigd om de "50th Anniversaryof the Battle of the Atlantic" bij te wonen. Dat was dus een herdenking die terug ging naar 1943toen de oorlog op zee de andere kant uitging en de Duitsers veel U-boten verloren. Op Zaterdag 29 Mei hadden we eerst een grote parade door de binnenstad van Liverpool met veteranen, marine en koopvaardij van verschillende landen en op Zondag 30 een kerkdienst in de Kathedraal vanLiverpool. Het was een hele plechtige service bijgewoond door Prince Charles en Princess Diana.

Na afloop van die service werden we allemaal uitgenodigd aan boord van Hr.Ms.Poolster die
speciaal was gekomen voor 50 jarige herdenking Battle of the Atlantic. Inmiddels was Henk Meurs,
een goede vriend van koopvaardij veteranen, werkzaam bij Verkeer en Waterstaat, afdeling
Scheepvaart, ook overgekomen en had het zo gemaakt dat hij die medaille met zich mee bracht
naar Liverpool. Toen s'avonds na het diner aan boord werden we uitgenodigd in de wardroom
en werd de
decoratie overgedragen door de commandant van Hr.Ms.Poolster.

Daarna nog een flinke borrel gedronken en het was een waardevolle dag geweest.
Ik ga nu afscheid van u nemen en misschien in de toekomst is er nog wel iets te vertellen.
Nogmaals bedankt Jos en misschien komen we elkaar nog wel eens tegen als we in Holland zijn.

 

Leendert Don

captndon@bellsouth.net